Szczypta historii

Bieszczady, zostały przyłączone w ramach Rusi Halickiej do Polski przez Kazimierza Wielkiego w 1345 r. Aż do zaborów (1772 r.) tereny te stanowiły część Królestwa Polskiego, a później zagarnęli je Austriacy i w 1918 r. powróciły do Polski (w sumie 553 lat w Polsce). W 1947 r. zorganizowano akcję Wisła – wysiedlono wszystkich Łemków i Bojków zamieszkujących polskie Bieszczady i spalono wszystkie wsie, łącznie z drewnianymi cerkwiami. Jedną z nielicznych, która przetrwała kataklizm, to murowana cerkiew w Łopience.

Łopienka

Łopienka to wieś założona w XVI wieku przez rodzinę Balów. Łopienka jest jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie. Rafineria oraz kopalnie ropy naftowej istniały tu przed 1884 r. Rafineria obsługiwała m.in. kopalnie ropy znajdujące się w Studennem, Terce, Rajskiem, Polance. W 1939 r. wieś liczyła 361 mieszkańców. W latach 1946 i 1947 została całkowicie wysiedlona, a zabudowania spalone.

Łopienka leży w bocznej dolinie, nad potokiem Łopienka wpadającym do Solinki. Samochód zostawiliśmy na parkingu u ujścia Łopienki (i Wetlinki) do Solinki. Droga do dawnej wsi wiedzie wzdłuż rzeki. Za duże pieniądze poprowadzono równolegle ścieżkę spacerową z pomostami, barierkami i mostkami(czy naprawdę potrzebną?) – zabrakło tylko asfaltu.

Cerkiew w Łopience

Jedynym zachowanym po 1947 r. budynkiem była murowana cerkiew. Była to cerkiew greckokatolicka pochodząca z 1757 r. Przez wiele lat znajdowała się w ruinie. Dzięki inicjatywom społecznym, od roku 1983 roku cerkiew jest stopniowo remontowana, i zaczęła pełnić rolę kościoła. Do tradycji Łopienki, wznowionej w 2000 roku po kilkudziesięciu latach przerwy, należy odbywający się co roku w pierwszą niedzielę października odpust. Odprawiane jest nabożeństwo ekumeniczne przedstawicieli kościoła rzymskokatolickiego i wschodniego. Ne tę uroczystość każdorazowo przybywają okoliczni duchowni, przewodnicy PTTK z grupami, harcerze, rzesze turystów indywidualnych oraz mieszkańcy z okolicznych wiosek.

Korbania

Korbania to szczyt o wysokości 894 m n.p.m. Na szczycie wybudowano drewnianą wieżę widokową.

Łopiennik

Łopiennik to szczyt o wysokości 1069 m n.p.m.

Schronisko pod Łopiennikiem

Pod szczytem Łopiennika istniało kiedyś schronisko studenckie. Obiekt powstał w latach 50. XX wieku jako wojskowy posterunek obserwacyjno-meldunkowy; obok budynku znajdowała się drewniana wieża obserwacyjna. Po opuszczeniu obiektu przez wojsko, został on przejęty przez PTTK, które urządziło w nim niezagospodarowany schron turystyczny. Stan taki trwał od 1965 roku, kiedy budynek zagospodarowało Zrzeszenie Studentów Polskich z Warszawy, tworząc tu schronisko. Schronisko nie było zelektryfikowane, a woda donoszona była z położonego poniżej źródła. Schronisko spłonęło w 1977 r.

Praktyczne informacje

• Trasy wycieczkowe:
  • parking – Łopienka – 2.5 km, 45’
  • Łopienka – Łopiennik – 4.3 km, 2h, suma podejść 543 m
  • Łopienka – Korbania – 4.7 km, 1h50’, suma podejść 423 m