Tatry Wysokie

Tatry Wysokie to najwyższa część Tatr o charakterze alpejskim ukształtowanym w swoim obecnym kształcie w czasie orogenezy alpejskiej. Grzbiet Tatr Wysokich składa się z granitoidów, powstałych 310–315 milionów lat temu. Rzeźba uformowana została przez lodowce górskie podczas zlodowaceń plejstoceńskich. Obszar pól firnowych lodowców znajdował się powyżej 1400–1600 m n.p.m., a jęzory lodowców schodziły do ok. 1000 m n.p.m. (Dolina Białki – 920 m n.p.m.). Jednym ze świadectw epoki lodowej są tatrzańskie jeziora położone na Hali Gąsienicowej.

Giewont z kabiny kolejki linowej
Tatry w chmurach

Hala Gąsienicowa

Z Kasprowego Wierchu zeszliśmy w dół na Halę Gąsienicową. Nazwa hali pochodzi od licznego w Zakopanem i okolicach góralskiego rodu Gąsieniców, którzy od XVII w. byli jej właścicielami.

Hala Gąsienicowa, na lewo od środka Żółta Turnia
Po prawej Mały Koscielec
Zielony Staw Gąsienicowy, a nad nim Kościelec
Oczyma wyobraźni można zobaczyć jęzor lodowca spływający w dół doliny Suchej Wody jeszcze kilkanaście tysięcy lat temu.
Tatry Wysokie z Hali Gąsienicowej by Jerzy Opioła – {Own}, CC BY-SA 4.0
Po prawej Kasprowy Wierch

Schronisko PTTK Murowaniec

Schronisko  Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego Murowaniec powstało w latach 1921–1925. Jako budulec posłużyły duże nieobrabiane głazy. W 1963 schronisko uległo częściowemu spaleniu. W następnym roku zostało odbudowane, ale bez słynnej sali na poddaszu zwanej „Trumną”.

Murowaniec by Krzysztof Dudzik (User:ToSter) – Praca własna, CC BY-SA 3.0

Ze schroniska podchodzimy na Przełęczy między Kopami, a później schodzimy do Kuźnic przez Skupniów Upłaz.

Widok na Kasprowy Wierch ze Skupniów Upłazu