Szczypta historii

Ruś Halicka, w tym Bieszczady, zostały przyłączone do Polski przez Kazimierza Wielkiego w 1345 r. Aż do zaborów tereny te stanowiły część Królestwa Polskiego, a później zagarnęli je Austriacy i w 1918 r. powróciły do Polski ( w sumie 553 lat w Polsce). W wyniku paktu Ribbentrop – Mołotow, Polskę podzielono pomiędzy Niemcy i Rosję – granicę ustanowiono na Sanie. Do dziś możemy zobaczyć ruiny niemieckich strażnic granicznych w Studennem i Krywem. Po wojnie granicę polsko-radziecką ponownie ustanowiono granicę na Sanie i stąd wioski takie jak Smolnik i Chmiel znalazły się po rosyjskiej stronie. W 1947 r. zorganizowano akcję Wisła – wysiedlono wszystkich Bojków zamieszkujących polskie Bieszczady i spalono wszystkie wsie, łącznie z cerkwiami. Tereny na północ od Sanu i Otryt wróciły do Polski w 1953 r. na skutek układu o wymianie Grzędy Sokalskiej na kawałek Bieszczadów.

Dzika dolina Sanu

Tereny doliny Sanu rozciągającej się na wysokości Otrytu były po wojnie, a praktycznie do dzisiaj niedostępne. Wielka Pętla Bieszczadzka, zbudowana w 1962 r. ominęła te tereny. Jedyne połączenie drogowe zapewniała droga ze Smolnika do Dwernika, przedłużona później do Zatwarnicy. W czasach gierkowskich pobudowano drogi leśne po obu brzegach doliny Sanu, a w Krywem i Studennem mosty na Sanie. Powódź zniszczyła most w Krywem i dzisiaj dolina Sanu na odcinku od Zatwarnicy do Rajskich pozostaje nie zamieszkana. Tereny te są trudno dostępne dla masowej turystyki.

San na wysokości Hulskiego
Dolina Sanu, widok ze Studennego
Niedźwiedzie zapraszają turystów

Hulskie

Hulskie to dawna wioska położona nad potokiem Hulskie. W roku 1946 w ramach „akcji żniwnej” wieś została kompletnie spalona przez sotnię UPA U-3, a ludność miejscowa została przesiedlona w ramach wymiany ludności na radziecką Ukrainę. Dziś po wsi pozostało jedynie cerkwisko, cmentarz oraz ruiny młyna. Drogi całkowicie zarosły, powstało tylko jedno gospodarstwo.

Ujście Hulskiego do Sanu
San na wysokości Hulskich
Ruiny młyna w Hulskich
Ruiny młyna w Hulskich
Ścieżka nam się skończyła …
Potok Hulski
Hulski po deszczu
Nikłe ślady ścieżki
Najwygodniej iść korytem potoku
Wszechobecne rudbekie
Chata w Hulskich
Gospodarstwo w Hulskich

Dotarliśmy do ruin cerkwi. w Hulskich.     

Ruiny cerkwi
Ruiny cerkwi
Ruiny dzwonnicy
Przycerkiewny cmentarz
Cmentarz pokrył barwinek

Krywe

Krywe to dawna wieś dworska rodziny Łążyńskich. W sierpniu 1938 odbyła się w Krywem uroczystość 950-lecia chrztu Rusi, w której uczestniczyło ok. 2000 wiernych z powiatów leskiego i turczańskiego. Obok cerkwi postawiono pamiątkowy krzyż. Zabudowania dworskie oraz tartak spalone zostały we wrześniu 1945 przez oddział UPA. Wysiedlenia do ZSRR mieszkańcy Krywego przeczekali w okolicznych lasach i w wyniku obławy wywieziono na Wschód jedynie 16 rodzin. Całą wieś wysiedlono na Ziemie Zachodnie dopiero wiosną – w maju 1947 podczas akcji „Wisła”. W kilka godzin zabrano wszystkich ludzi i po ich wyjściu wszystkie zabudowania podpalono.

San na wysokości Krywego, można było przejść w butach na drugi brzeg!

Od lat 60. do końca 80. prowadzono tu letni wypas bydła. W latach 70-tych wybudowano most na Sanie (obecnie zniszczony). Dziś jest to prawie pustkowie. Pozostały ruiny cerkwi św. Paraskewy i ruiny dworu. W lesie znajduje się ośrodek hodowli żubrów.

Ruiny cerkwi w Krywem by Pudelek – Praca własna, CC BY-SA 4.0
Ruiny cerkwi w Krywem
Wnętrze cerkwi by Mzungu – Praca własna, CC BY-SA 3.0
Ruiny dzwonnicy w Krywem

Tworylne

W Tworylnym przed wojną istniał dwór rodziny Łęckich. Po 17 września 1939 roku na Sanie  ustanowiono granicę między Niemcami a ZSRR. Znajdowała się tu niemiecka strażnica graniczna, której pozostałości można oglądać do dzisiaj.

Pola w Tworylnym

W czwartek 18 stycznia 1945 miał miejsce mord partyzantów UPA w Tworylnym. W 1947 w ramach Akcji „Wisła” wieś została kompletnie spalona przez oddział Ludowego Wojska Polskiego, a mieszkańców przesiedlono na Mazury. Dziś po wsi pozostało jedynie szereg śladów dawnej zabudowy oraz cerkwisko po cerkwi św. Mikołaja, zbudowanej w 1876 (podmurówka i ruiny dzwonnicy). Obok znajduje się krypta grobowa, będąca pozostałością kaplicy dworskiej, zbudowanej w 1893 r. przez Wincentego Łęckiego. Widoczne są również ślady zabudowań dworskich. W Tworylnym znajduje się też mały ośrodek hodowli żubrów.

Ruiny stodoły dworskiej w Tworylnym
Pola w Tworylnym, dziś zamieszkane głównie przez żubry
Droga prowadząca do Tworylnego
Wędrowna pasieka w Tworylnym, ogrodzona drutem kolczastym i pod napięciem dla obrony przed niedźwiedziami.
Wędrowna pasieka w Tworylnym
Ścieżka pomiędzy Tworylnym i Studennym zarośnięta rudbekiami
San na wysokości Tworylnego
Idziemy wzdłuż Sanu w szpalerze rudbekii

Studenne

Studenne to nieistniejąca wieś położona nad Sanem u podnóża Tołstej. W 1926 na grzbiecie wzniesienia oddzielającego Studenne od Terki wybudowano cerkiew. Po II wojnie światowej Studenne całkowicie zniszczono.

San koło Studziennych

U ujścia potoku do Sanu znajdowało się źródełko uznawane za cudowne, a nad nim kapliczka ufundowana w 1873 r. przez miejscowego gospodarza Hryhorija Jawornyckiego.

Ruiny kapliczki pod wezwaniem Nałożenia Ryzy Matki Boskiej w Studennym

Most na Sanie w Studennym jest zwornikiem szlaków.

Most na Sanie w Studennym
Most na Sanie w Studennym
San w Studennym
San w Studennym, widok na Tołstą
Droga Studenne-Rajskie
Cerkwisko w Studennym
Cerkwisko w Studennym
San u podnóża Tołstej