Czasy piastowskie
Ziemia wrocławska przynależąca do Śląska stanowiła część rodzącej się Polski od czasów Mieszka i Bolesława Chrobrego. W 1138 roku na mocy testamentu Bolesława Krzywoustego, nastąpiło rozbicie dzielnicowe, a Śląsk przypadł najstarszemu synowi Krzywoustego, księciu Władysławowi II Wygnańcowi. Na początku XIII w. księstwo śląskie uległo silnemu rozdrobnieniu, a w konsekwencji w 1248 r powstało księstwo wrocławskie. Król Polski Ludwik Węgierski w 1372 roku zrzekł się praw do Śląska na rzecz Królestwa Czech. W XVII w. Śląsk stał się częścią domeny cesarskiej Habsburgów, a następnie został podbity przez Prusy (w 1740 r.). Łącznie region ten przynależał do Polski przez 393 lata (do Prus i Niemiec przez 204 lata).
Park Szczytnicki
Zalesione Szczytniki w XVII w. zamieniły się w podmiejskie osiedle rezydencjonalne. Las na terenie Starych Szczytnik już w połowie XVIII wieku cieszył się powodzeniem wśród wrocławian. W 1783 roku Fryderyk Hohenlohe, komendant garnizonu wrocławskiego, wykupił teren i założył tu jeden z pierwszych parków na kontynencie europejskim urządzonych w stylu angielskim.
Wystawa Stulecia
Śląsk od I wojny śląskiej (1740 r.) przeszedł w ręce Prusaków. W grudniu 1806 r. Wrocław został zdobyty przez wojska napoleońskie. Miasto stało się punktem organizacyjnym polskich legionów. Na mocy pokoju w Tylży, miasto wróciło ponownie pod panowanie Prus. W 1813 r. cesarz Fryderyk Wilhelm III wydał odezwę „Do mojego ludu” wzywającą do walki z Napoleonem Bonaparte. W setną rocznicę tego wydarzenia postanowiono zorganizować Wystawę Stulecia, prezentującą historię i gospodarczy dorobek Śląska. W parku Szczytnickim w latach 1911–1913 na potrzeby wystawy wybudowano wielką ekspresjonistyczną Halę Ludową. W 2006 r. Hala została uznana za obiekt światowego dziedzictwa UNESCO. Hala ma 42 m wysokości, a nakrywająca ją kopuła 67 m średnicy. W hali umieszczono organy, wówczas największe na świecie, o 222 rejestrach i 16706 piszczałkach (część organów jest teraz używana w archikatedrze we Wrocławiu i w klasztorze na Jasnej Górze). Przed Halą ustawiono w 1948 r. stalową iglicę o wys. 106 m (obecnie 90 m).
Fontanna
W sąsiedztwie Hali, w 2008 r. zbudowano multimedialną fontannę na powierzchnię około 1 ha. Jest ona największą fontanną w Polsce i jedną z największych w Europie. Ma 300 dysz wodnych różnego rodzaju (gejzery, dysze pieniące, dynamiczne, mgielne, punktowe, palmowe, wodne), które mogą tryskać wodą na wysokość 40 metrów oraz 3 dysze ogniowe. Na dnie umieszczono 800 punktów świetlnych. Wszystko to stanowi część multimedialnych pokazów wodnych odbywających się w rytm muzyki. Uzupełnieniem przedstawienia są projektory i kolorowe światła laserowe.
Ogród Japoński
W związku z Wystawą Stulecia w sąsiedztwie Hali założono Ogród Japoński. W 1994 r. przy współpracy ambasady japońskiej, prof. Ikuya Nishikawy i ogrodników z Nagoi rozpoczęto prace przywracające ogrodowi japoński charakter. Obecnie Ogród Japoński jest unikatowym w skali Europy żywym fragmentem japońskiej kultury.
Kościół św. Jana Nepomucena w parku Szczytnickim
W Starym Koźlu nad Odrą zbudowano na przełomie XVI/XVII wieku drewniany kościół pod wezwaniem św. Jana Nepomucena. W XVIII w. został on przeniesiony do Kędzierzyna. Na potrzeby Wystawy Stulecia kościół w 1913 r. przeniesiono do Wrocławia do parku Szczytnickiego. Przy kościele znajduje się monolitowy kamienny krzyż pokutny przeniesiony z Muchoboru Wielkiego. Legenda mówi, że trzy krzyże postawiono w Muchoborze, dla upamiętnieniu „spotkania” w 1474 r. trzech władców: Węgier – Macieja Korwina, Czech – Władysława II Jagiellończyka i ojca tego drugiego, króla Polski Kazimierza IV Jagiellończyka. Spotkanie miało charakter bitewny: Wrocław był oblegany przez czeskich i polskich Jagiellonów, a broniony przez Korwina. Były to czasy, w których istniała jeszcze szansa na dołączenie Śląska do Polski – niestety zaprzepaszczona.