Szczypta historii

Wielkopolska jest rdzennym terenem polskim, centrum politycznym państwa Piastów. Wielkopolska dostała się w ręce pruskie podczas II rozbioru Polski. Po powstaniach wielkopolskich, powróciła do II Rzeczpospolitej. Wielkopolska należy do Polski przez 930 lat.

Kobylin

Kobylin pod nazwą Wenecji został założony na pocz. XIV w. przez wojewodę kaliskiego, Mikołaja Przedpełkowica z rodu Łodziów. Najciekawszymi zabytkami miasta są kościół św. Stanisława i zespół klasztorny franciszkanów.

Późnogotycki kościół św. Stanisława został wzniesiony na początku XVI w. W ołtarzu głównym kościoła mieści się renesansowy tryptyk z około 1518 roku. Tryptyk przedstawia legendę o św. Stanisławie biskupie męczenniku. W środkowej części znajduje się także wizerunek klęczącego biskupa Jana Konarskiego z Kobylina, fundatora ołtarza.

Kościół św. Stanisława by wikimedia, CC BY-SA 3.0
Kościół św. Stanisława, widok od południowego wschodu, fot. Beata Marzęta, NID, CC BY-SA-NC 3.0
Kościół św. Stanisława, wnętrze, fot. Beata Marzęta, NID, CC BY-SA-NC 3.0

Zespół klasztorny franciszkanów

Zakon Braci Mniejszych (OFM), pod wezwaniem Matki Bożej przy Żłóbku, osiedlił się w Kobylinie w 1456 roku. Klasztor został ufundowany przez rodzinę Kobylińskich, ówczesnych właścicieli miasta. Murowany gotycki kościół powstał pod koniec XV wieku. Od strony południowej do kościoła przylega klasztor, zbudowany w XVI wieku i rozbudowany w kolejnych wiekach w stylu barokowym. W kościele pod wezwaniem Matki Bożej przy Żłóbku znajduje się łaskami słynący obraz Madonny z Dzieciątkiem. Na uwagę zasługuje kolekcja prowincjałów wielkopolskich, składający się z ośmiu obrazów późnobarokowych z końca XVIII wieku. W kruchcie znajduje się nagrobek Jana Konarskiego, kasztelana kaliskiego.

Klasztor franciszkanów by Sławomir Milejski – Praca własna, CC BY 3.0
Zespół klasztorny, kapliczka, fot. Beata Marzęta, NID, CC BY-SA-NC 3.0

Dłoń

Majątek w Dłoni istniał już w XIV wieku. W latach 70. XIX wieku przeszedł w ręce rodziny Wollerów. W 1912 roku Ottylia Maria Woller poślubiła Księcia Franciszka Druckiego Lubeckiego. Obecnie właścicielem pałacu jest Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu.

Pałac w Dłoni by wikimedia, CC BY-SA 3.0
Pałac w Dłoni
Pałac w Dłoni

Pępowo

Pępowo należało w XIV – XV w. do rodziny Pampowskich. W posiadaniu kolejnych właścicieli – Konarzewskich Pępowo pozostawało do XVIII w., kiedy to Weronika Konarzewska wychodząc za mąż za Macieja Mycielskiego herbu Dołęga wniosła mu w posagu dobra pępowskie. W XIX w. majątek przejęli właściciele niemieccy.

Pałac Mycielskich został wybudowany po 1695 roku, a następnie przebudowany pod koniec XVIII w. przez Józefa Mycielskiego. Od 1999 r. jest własnością prywatną.

Pałac Mycielskich by Filimigd, CC BY-SA 3.0

Kościół św. Jadwigi w Pępowie

Kościół św. Jadwigi zbudowany został w XV w. jako drewniana konstrukcja. Budowę murowanej świątyni, która uzyskała styl późnogotycki zakończono w 1625 r. Wnętrze kościoła utrzymane jest w stylu barokowym.

Kościół św. Jadwigi by Bgrzelczak – Praca własna, CC BY-SA 4.
Pępowo, kościół, wnętrze, stan na 2013 r., fot. Beata Marzęta, NID, CC BY-SA-NC 3.0

Gębice

Właścicielami Gębic była przez wiele lat rodzina Gorzeńskich. Wybudowali oni w 1825 r. pałac w stylu klasycystycznym wraz z rozległym parkiem. Właścicielami pałacu byli później Mycielscy i na końcu Rostworowscy (do r. 1939).

Pałac Rostworowskich w Gębicach by Filimigd, CC BY-SA 3.0
Pałac Rostworowskich w Gębicach by Mieczysaw, Licencja: CC BY-SA 3.0

Smolice

Pierwszym właścicielem Smolic był ród Łodziów. Później zmieniali się oni wielokrotnie. W XIX w. Smolice przejęła rodzina Umińskich budując dwór i zakładając piękny park krajobrazowy (18 ha). Po upadku powstania listopadowego generał Jan Nepomucen Umiński wyemigrował z kraju, a jego majątek w 1836 roku został przejęty przez państwo pruskie. Na początku XX w. hrabina Helena Zieten przebudowała dwór w neobarokowy pałac.

Neobarokowy pałac w Smolicach by wikimedia, CC BY-SA 3.0
Pałac w Smolicach, elewacja południowa, fot. Beata Marzęta, NID, CC BY-SA-NC 3.0

Kościół pw. Najświętszego Serca Jezusa

Neobarokowy kościół został ufundowany w 1909 r. przez Hrabinę Helenę Zieten. Najcenniejszym zabytkiem jest obraz Matka Boska Pocieszenia z 1661 r.

Kościół NSJ by MOs810 – Praca własna, CC BY-SA 3.0
Kościół, wnętrze, fot. Beata Marzęta, NID, CC BY-SA-NC 3.0
Kościół, widok od wschodu, fot. Beata Marzęta, NID, CC BY-SA-NC 3.0
Kościół, widok od północy, fot. Beata Marzęta, NID, CC BY-SA-NC 3.0

Kuchnia regionalna

Na posiłek zapraszamy do restauracji PianoForte w Pępowie. Jedną ze specjalności lokalu jest dziczyzna.

Pożyteczne informacje

  • Restauracja PianoForte, pl. Cyryla Ratajskiego 6, Pępowo