Mapa Ziemi rawskiej E4https://smakipolski.pl/www/mapa/#Mapae4
Mapy szlaków turystyki kulinarnejhttps://smakipolski.pl/www/mapa/#Trasy&miasto=rawa
https://smakipolski.pl/www/mapa/#Trasa63

Szczypta historii

Ziemia rawska stanowiła część Mazowsza, które po rozbiciu dzielnicowym powróciło do Polski w 1462 roku po śmierci Władysława II i Siemowita IV. W czasach I Rzeczpospolitej utworzono województwo rawskie, które przetrwało aż do II rozbioru w 1793 roku. Teren na wschód od Rawy Mazowieckiej został zagarnięty przez Prusy dopiero w 1795 r.. Zachodnia część ziemi rawskiej (z Rawą) przynależy do Polski przez 902 lata, zaś wschodnia (z Białą Rawską) przez 904 lata.

Zamek książąt mazowieckich w Rawie

Gotycki zamek został zbudowany w XIV w. w widłach rzek Rawki i Rylki, na polecenie księcia Siemowita III. Zadaniem tego największego powierzchniowo zamku mazowieckiego była obrona południowej części księstwa. W latach 1455–1462 siedzibą samodzielnego Księstwa Rawskiego. W 1462 roku Rawa została inkorporowana do Królestwa Polskiego, w związku z czym Katarzyna, córka Siemowita V, wdowa po Michale Zygmuntowiczu, na wyraźne żądanie króla Kazimierza Jagiellończyka w marcu 1462 r. opuściła Rawę. W tym samym roku powołano Województwo rawskie przynależne do Korony Królestwa Polskiego. Zamek stał sie siedzibą starosty rawskiego, odbywały się na nim sądy grodzkie i mieściły się archiwa. W 1601 r. w zamku rawskim uwięziono szwedzkiego generała Carla Carlssona Gyllenhielma, syna z nieprawego łoża księcia Karola Sudermańskiego (który później został królem Szwecji jako Karol IX Waza). Gyllenhielm dowodził armią szwedzką, która w 1601 skapitulowała w bitwie pod Kokenhausen, stoczonej przeciwko wojskom polskim. Do czasu wymienienia za księcia Karola Koreckiego w 1613 przebywał w polskiej niewoli, gdzie przez sześć i pół roku chodził w kajdanach, które dziś wiszą w jego grobowcu w katedrze w Strängnäs[2]. W okresie najazdu Szwedów na Polskę zamek został zdobyty w 1655 roku przez nieprzyjaciela, splądrowany i częściowo wysadzony w powietrze. Zamek był zamieszkany do 1794 roku. Po rozbiorze Polski Prusacy rozebrali w latach 1795-1806 większość budowli, a z otrzymanych materiałów zbudowali lazaret i dom dla pruskiego komendanta.

Ruiny zamku w Rawie Mazowieckiej by Paweł Schmidt – Praca własna, CC BY-SA 3.0 pl
Ruiny zamku w Rawie Mazowieckiej by Jerzy Strzelecki – Praca własna, CC BY-SA 3.0

Pałac Prymasowski w Skierniewicach

W 1610 roku w Skierniewicach rozpoczęła się budowa pałacu arcybiskupiego. Jego budowę ukończył prymas Wawrzyniec Gembicki. W pałacu tym przyjmowani byli przez prymasów królowie Polski, a także miała miejsce siedziba sądów arcybiskupich. W XVIII wieku zespół pałacowo-parkowy był kilkakrotnie przebudowywany i odnawiany. Ostateczny kształt pałac otrzymał w 1780 roku według projektu Efraima Schroegera. Dodano wtedy od wschodu dwie osie. Przerobiono fasadę i układ wnętrz. Dobudowano kaplicę i galerię. W XIX wieku pałac rozbudowano dodając mu cechy neorenesansowe, a swój późnobarokowy wygląd odzyskał podczas remontu w latach sześćdziesiątych XX wieku. Wnętrza są dobrze. Na uwagę zasługuje szczególnie kaplica oraz sala bilardowa z sufitem kasetonowym oraz plafonem autorstwa Antoniego Blanka przedstawiającym mitologiczną boginię świtu – Jutrzenkę (Aurorę).

Pałac Prymasowski by Piotr Kożurno – Praca własna, CC BY-SA 3.0
Kuchnia pałacowa by Piotr Kożurno – Praca własna, CC BY-SA 3.0

Pałac Wierzbickich Chojnata

Pałac pochodzi z XIX w., obecnie znajduje się tutaj hotel.

Pałac Chojnata by Bolder1 – Praca własna, CC BY-SA 3.0

Kościół św. Stanisława Biskupa w Boguszycach

Drewniany kościół wybudowano w roku 1558. Wewnątrz znajduje się wspaniała polichromia.

Kościół w Boguszycach by Andrzej Gondek – Praca własna, GFDL

Grójecko-Wareckie Zagłębie Sadownicze

Ziemia rawska należy do największego regionu sadowniczego w Polsce zwanego Grójecko-Wareckim. Jego stolicą naukową jest Instytut Ogrodnictwa mieszczący się w Skierniewicach.

Sad jabłoniowy by Glysiak – Praca własna, CC BY-SA 4.0